“Her gün kazılır gönüllerde mezarı
Otlarda, çiçeklerde ve gönüllerde mezarı
Efsane mi gerçek mi bu insan nice insan
Varlık sesidir kopmuş o Türk'ün kopuzundan.”

(Bahtiyar Vahapzade)

1967 yılında, ABD'deki Uluslararası Şiir Formunca, “Yaşayan En Büyük Türk Şairi” seçilen Fazıl Hüsnü Dağlarca'yı “Salihli Şiir İkindileri”ne davet etmiştim: Geldi. 16-17 Nisan 1989 gecesi, O, Zafer Keskiner ve şiir dostları söyleşirken, büyük şair şu, altı çizilesi sözü söyledi:

“Elimde olsa, herkese, her sabah, uyanır uyanmaz birer şiir okurdum; aydınlanırlardı, güpgüzel olurlardı.”

Bu yazımda, geçtiğimiz bücür Şubat'ın son günü, dar-ı dünyaya veda eden T.Ayhan Çıkın'dan söz edeceğim.

Önce belirteyim; genç yaşta Feleğin elinden aldığı oğlu Tuğhan'ın adını, kendi adının önünü koydu. 1948 Muğla Yatağan ilçesi Cazkırlar köyü doğumluydu.

Cazkırlar köyüne (şimdi mahalle edildi) giden çalılı-dikenli patikası gibi, yaşamın zorlu yollarından geçti. Sen tut; bu dağ köyünden çık; binbir güçlükle ortaokulu Yatağan'da, liseyi Muğlu Turgut Reis Lisesi'nde oku; bütün köy çocuklarının hayali olan Ziraat Fakültesini (Ege Üniversitesi) bitir; bunlar yetmiyormuş gibi, akademik kariyer merdivenlerini teker teker tırman ve profesörlüğe ulaş...

Bütün bu aşamaları geçerken, kolundan hiç çıkmayan bir sevgilisi vardı: ŞİİR!

Hadi övünmek olsun; Ayhan'ın ilk şiirlerini ben kulunuz, “Gönüllerdeki Gazete” Ege Ekspres'in sanat-edebiyat sayfalarında yayınladım. Onun söyleyişiyle “Memlikatlı” (hemşehri) olduğumuz için değil, yayına değer bulduğum için.

Ayhan'ın nazik kalbi tez yoruldu ve uzun süre bunun acısıyla yaşadıktan sonra, 2000 yılında kalp nakli ameliyatı ile sağlığına kavuştu. Ama hep bunun duyarlılığı ile yaşadı. Öyle ki; yaşamının sonraki yıllarını, kendi deyişiyle “Bir başka yürek”le yaşadı. Sevenleri ona; “genç kız kalbi taşıyorsun” derdik ama; 1 Mart günü Bornova'da Ali Rıza Güven Camisi'ndeki cenaze töreninde, yanıma yaklaşan bir kadın, “Rahmetliye, oğlumun kalbini vermiştik” dedi.

Okur dostlar; son zamanlarda, yeri düştükçe söylediğim bir cümle:

“Benim işim, işe yaramak!..”

Dünya alem bilir ki; kendileriminkinden başka Halikarnas Balıkçısı'nın “Bütün Eserleri”ni, Zekai Eroğlu'nun “Muğla Tarihi”ni yeniden basıma hazırladım; başta Ali Yüce, Erdoğan Çokduru, Arif Karakoç ve Mehmet Karabulut'un yaşam öyküsü ile şiirlerinden seçmeleri içeren kitaplar hazırladım: bunları Salihli, Muğla Büyükşehir ve Menteşe Belediyesi yayınlayıp, birer kültür hizmeti olarak hemşehrilerine sundu.

Farkındaydım: Sıra T.Ayhan Çıkan'da idi.

Bilirsiniz antik tragedyalarda ölümlerine yakın, kahramanların yüzlerine bir sarılık çöker; koro da sürekli olarak izleyicilerini bu acı sona hazırlar.

Ayhan'da da böyle bir durum seziyordum. Vaktinin az kaldığını biliyormuş gibi yazıyor, toplantılara, söyleşilere katılıyor, eski ve yeni kitaplarını yayınlatmak istiyordu.

... Ve bu sona hazırlığı birlikte yaptık. 1960'lardan bu yana yazdığı şiirleri birlikte gözden geçirdik. Ortak görüşümüzle, seçtiğimiz şiirleri bir araya getirdik. Daha önce yayınlanan “Zaman Çiçeği” kitabına bu adı ben bulmuştum. Son kitabına da “Bir ÇIKIN Şiir” dedim; severek kabul etti.

T.Ayhan Çıkın'dan “Bir ÇIKIN Şiir”i, onu toprağa verdiğimiz gün, Muğla Belediye Başkanı Dr. Osman Gürün'e ilettim.

Beklerken, şairin benim için yazdığı “Akrostiş” şiiri, ona bir “MERHABA” niyetine sunuyorum.

Orada da dünyan aydınlık olsun Ayhan.

Oğlun Tuğhan'la kucaklaşmışsındır.

Bizden selam söyle bizden evvel gidenlere...

GÖKOVALI

-Şadan Gökovalı için-
Şafak vakitlerinde buluşur sevinç çığlıkları
Alnında sarhoş bir gülümseme Gökova Körfezi
Duyulur Karadağlar'da Kerimoğlu'nun türküsü
Ayrılıklar gölgelenir yüreğinde rüzgarların
Narlı bahçelerden sürgündür Şadan öyküsü
Gelmiş görkemli dağlardan durmuş kapısına
Örter efsanelerin kuyusunu zaman aralığı
Karia, yaşama gebe bir Afrodit'tir Arşipel'de
Okunur bakışlarında son türküleri Menteşelilerin
Varlıktır “varlığı”, yokluktur “darlığı”, candır cana
Akşam güneşi bir yangını tutuşturur körfezde
Limanda kaybolurken amphoralar'ın şarap tadı
Islıkla söylenen Muğlalı bir şiirdir Gökovalı

T.Ayhan ÇIKIN
Haziran 2013, İzmir