Tarih 06.02.2023 saat gecenin 04.16 si asrın felaketi olmasına tam tamına 1 dakika kala 1 dakika da nemi oluyor anlatayım.

·      Bir dakika önce insanların ilk olarak sıcak bir yuvası başını sokacağı bir evi vardı.

·      Bir dakika önce sevdikleri vardı sonra yuva diye düşündükleri evi vardı.

·      Bir dakika önce bir iş yeri ya da bir işi vardı.

·      Bir dakika önce bir okulu, sınıfı, arkadaşları vardı.

·      Bir dakika önce okulunda en sevdiği öğretmeni vardı.

·      Bir dakika önce sabahları kalkıp bir kahvaltı yaptığı kahvaltı ile sohbet ettiği çay ocakları vardı.

·      Bir dakika önce işine gitmesi için arabası o yoksa dahi mahallenin minibüsü şuradan bir sivil dediği mavini vardı.

·      Bir dakika önce kız arkadaşı erkek arkadaşı vardı.

·      Bir dakika önce gelinlik provası için gün almış nişanlısı vardı.

·      Bir dakika önce yavrum günaydın diye telefon eden annesi vardı.

·      Bir dakika önce mahalleden arkadaşları komşusu çocukluk arkadaşı vardı.

·      Bir dakika önce eski evini sattığı daha güzel ve sağlamdır diye yeni aldığı evi vardı.

·      Bir dakika önce her sabah gittiği berberi vardı.

BİR DAKİKA ÖNCE …..

Merkez üssü Kahramanmaraş olan 2 büyük depremi fazlasıyla hisseden toplam da 150 bine yakın evin yıkılmasına karar verilen bir memleketten bahsediyorum. Evet, yanlış değil rakam; bir şehir düşünün ki 1 milyona yakın nüfusun geride sadece 50 bine yakın kişi kalmış geri kalanların da tamamı Malatyalı olup olmadığını dahi bilinmiyor.

Güzel memleketin şuan bomboş sokakları; tabi sokakları dahi kalmamış gece dışarı çıkmaktan korkan hayalet bir şehir gibi

Bir dakikanın önemi işte bu kadar önemli bizim için…

Kenti çığlıklara boğan feryatların arşa çıktığı kayısı çiçeklerinin kokusuyla dolu olan bir memleket düşünün şimdi moloz yığınlarının arasında hayat mücadelesi veren insanları

Hayat bu kadar kısa işte seven sevdiğini söyleyemeden göçüp gitti. Geride sevdiğine sarılamadan kalan insanlar onların yitip giden hayatları.

Bir insan neyi unutmazmış biliyor musunuz?

Doğurduğu Annesini

Doyduğu memleketini hiç unutmazmış bizlerde unutmadık; unutmayacağız.

O şehirde doğdum

O şehirde büyüdüm

O şehirde yürüdüm

O şehirde koştum

O şehir de yazdım

O şehirde okudum

O şehirde güldüm

O şehirde ağladım

O şehirde sevdim

O şehirde sevildim

O şehirde aç kaldım

O şehirde doydum

O şehirde barıştım

O şehirde savaştım

O şehirde yıkıldım

Ve tekrar O şehirde AYAĞA KALKACAĞIZ...