Çocukluğumuzdan beri arkadaşız. Müthiş bir zeka, müthiş bir espri yeteneği ve bir o kadar da dikine gitme huyu... Dünyaya iş insanı olarak gelmiş bir adam. Çok başarılı işleri oldu. Gıda sektörünün duayenleri arasında yerini aldı. Ankara, İstanbul, İzmir'de açtığı restoran sayısını kendi bile hatırlamıyor. Bazı restoranları marka oldu ve çok para kazanmasını sağladı. Bazılarında hayal kırıklığı yaşadı. Açmasıyla kapatması bir oldu. Ciddi zarar etti. Zaten 35-40 yıllık serüven içinde böyle şeyler yaşanmaması imkansızdı. En önemli huyu, her krizin yeni fırsatları da yarattığı fikrine çok inanmış olmasıydı ve hiç moralini bozmamasıydı...

Pandeminin ilk yılı bittiğinde dördü Ankara'da biri İstanbul'da olan AVM'lerdeki beş restoranını kapattığını öğrendim. Nedenini sorduğumda, artık gıdadan para kazanmanın çok zor olduğunu söyledi. İlk defa umutsuz gördüm. Birkaç ay aradan sonra görüştüğümüzde eşinin zoruyla aldığı güzelim evlerini sattığını ve borçlarını sıfırladığını söyledi. Kiraya geçmişti... Artık dingin bir hayat yaşamak istiyordu.

Şaşırdım.

Kendini emekli etmesi için erkendi.

Çok çaba harcamış ve yorulmuştu.

Oysa binlerce kişiye istihdam sağlamış, bir o kadar aile için geçim kaynağı olan işletmeler açmıştı. Bir gün bile toprağa, betona yatırım yapmayı aklına getirmemişti. Onları faydası olmayan ölü yatırımlar olarak görüyordu.

İstese çok para kazandığı dönemlerde geniş araziler alır, imara açılacak arsaları kovalayıp servetine servet katabilirdi. Belki yüzlerce gayrimenkulu olurdu.

Üstelik hiçbir iş kolunun gayrimenkul kadar çok para getirmediğinin farkındaydı.

Verimli arazilere betonlar diktik.

Bazı fabrikaların arazileri fabrikanın kendisinden bile değerli oldu.

Denizi doldurarak toprak kazanan Hollanda bile bizden daha fazla üretim yapar hale geldi.

Biz betonu üretene, çalışana tercih ettik.

Girişimciyi, çalışanı yolunacak kaz olarak gördük.

Ben yakından tanıdığım bir işvereni, girişimciyi örnek gösterdim.

Küsenlerin, bırakanların sayısı giderek artıyor.

Gelinen nokta hiç iç açıcı değil.

İş insanlarının pes etmesi krizin kendisinden bile daha tehlikeli...

Üretenin kaybettiği, rantçının kazandığı bir sistemle daha nereye kadar?