Sevgili okurlarım, bir eğitimci kimliğimle öğrencilerimize, eğitimcilerimize hep söylediğim bir şey var:
Sevgi ve bilgi bir arada olmadıkça, bu iki kavram yan yana yürümedikçe bilim de özgürlük de
onurlu yaşamak da olmaz.
Onur kavramı, onsuz bir yaşam olmayacağını düşünenlerle, onu önemsemeyenler arasında bir
duvar gibi duruyor.
Onur, insanı insan yapan içsel bir değerdir.
Bize öğretilen; haysiyet, şeref, izzetinefis kavramları onur sözcüğüyle eşleşmektedir.
Onurla yaşamak için artık hayatı sorgulamalıyız.
Fransız aydın, gazeteci, yazar Jean Paul Sartre’ın söylediği gibi,
“Her insan, her insan karşısında sorumludur.”
Yaşadığımız doğadan hep birlikte sorumlu olmalıyız. Kazdağları katlediliyor sessiz kalıyoruz.
Ormanlarımız yanıyor, seyredip geçiyoruz. İstanbul gibi devasa bir kentte 5.8 büyüklüğünde deprem oluyor, bana ne diyoruz.

Bu işin ciddiyetini devlet de umursamıyor, vatandaş da.
1999 depreminden bu yana 20 yıl geçti.
Kalıcı hale getirilen Zorunlu Deprem Sigortası ile milletten 60 milyar lira gibi büyük bir servet
toplandı.
Şimdi sorum şu: Ne oldu bu paralara?
Eğer deprem 5.8 değil de 7 ’den büyük olsaydı ne büyük bir felaket olurdu.
Bu paraların nerede olduğunu maalesef Maliye ve Hazine Bakanı da bilmiyor, İçişleri Bakanı da bilmiyor.
Ne diyeyim?
İşte biz böyle bir halkız, işte biz böyle bir devletiz, ne yazık ki!
Onurla yaşamak için hayatı sorgulamıyoruz.

Haksızlıklara karşı direnmiyoruz.
Hakkımızı savunmuyoruz.
Yapılanlardan, yapılmayanlardan, bilinenlerden, bilinmeyenlerden ve saklananlardan sorumlu olduğumuzu her zaman bilmeliyiz.
Bu sorumluluk duygusu yerine getirilmiş olsaydı, herkes onuruyla yaşamını ne güzel sürdürürdü, öyle değil mi?
Onurun insan yaşamındaki etkin gücü, insanın saygınlığı demektir, toplumdaki yeri ve geçmişi demektir.
Onurla yaşamak, geleceğe bırakabileceğimiz en güzel miras demektir.
Tek bir şeyi arkamızda bırakırız bu dünyadan göçerken, çocuklarımıza, torunlarımıza ve dostlarımıza..
Onurla ve saygıyla anılmak…
Onurla yaşamak herkese ödev olsun.
Olur mu acaba?
Ben istersem olur.
Sen istersen olur.
Biz istersek olur.
Hepimiz istersek hepimiz için olur.