Yasama, yürütme, bağımsız yargı, özgür basın demokrasinin vazgeçilmez dört ana unsurudur.
Cemaatla başlatılan soruşturmalardan anlıyoruz ki, örgüt bu ana unsurların yanı sıra özel sektör, sendikalar, STK'lar, dernekler gibi kurum ve kuruluşlarda, devletin ana yapısını oluşturan Harbiye, tıbbiye, maliye, eğitim, dış işleri alanlarında eşi görülmemiş şekilde yuvalanmış ve yerleşmiştir.
İşin siyasi boyutu tam açıklığa kavuşmamıştır.
Tüm bu gelişmeleri halka ileten, bilgilendiren ise medya kuruluşlarıdır. Onlarca televizyon, radyo, dergi ve benzeri organlar kamuoyunu yönlendirme açısından önemli bir işlevi yerine getirmektedir.
Basın özgür müdür? Soru ve sorun buradadır. Bunlar arasında izlenenlerin ve etkili olanların sayısı 10-15 kadardır. Burada görev yapan anchormen-woman sayısı 20, panel, oturum yöneten modaratörlerin sayısı ise bir o kadar. Bu programlara katılan çeşitli kurum kuruluşlarında görev yapanlar ise 400 civarında. Bunlar bir kanaldan diğer kanalda ki programlara yetişmek için koştururken, sadece kendi alanlarında değil, terörden ekonomiye, dış politikadan ekonomiye, tarımdan balıkçılığa kadar hemen hemen her alanda söz sahibi olmalarını hayretle izliyoruz.5 yıl önce söylediklerinin bugün tam tersini söyleyenleri kim bulup ortaya çıkarıyor bunu anlamak mümkün değil. Kendilerini yenileyen, bilgi dağarcıklarını geliştiremeyen bu modaratör ve anchormanler eskiyen yüzleri ile ikna edici olamıyorlar.
Dolar bazında maaş alanların ekranda asgari ücreti tartışmaları inandırıcı olmuyor. Medyada yeni bir vizyon değişikliği gerekli. Beşinci kol görüntüsünden çıkıp yeniden demokrasinin dördüncü gücü olması buna bağlıdır.