1969-1970 yılında Türkiye Kupası finalin; futbolumuzda Anadolu İhtilali yaratan Göztepe ve Eskişehirspor kalmıştır.
İlk maçı Abdullah Gegiç’in Eskişehirspor’u 2-1 kazanmıştır.Rövanş, haftasına İzmir'dedir.
Adnan Süvari'nin çocukları, bir sezon önce kazandıkları kupayı İzmir'e getirmek için Alsancak Stadı'ndaki maçta fırtına gibidirler ve daha 4. dakikada Buldozer Fevzi'nin attığı gol ile öne geçerek Kupa'nın bir ucundan tutar olmuşlardır.
Göztepe'nin sürekli baskısı karşısında Eskişehirspor'un ünlü Nihat-Fethi-Ender’i santrayı bile geçemez durumdadırlar ki Ender Konca'nın devrenin sonuna sonuna doğru yere düştüğü pozisyonda hiç ilgisi olmamasına karşın, Çarli'ye(Merhum Çağlayan Derebaşı) sözlü sataşmada bulunmasına kadar...
İngiliz Nevzat'ın(Güzelırmak) uyarılarına rağmen Çağlayan Ender'in üzerine basıp geçmiş ve doğal olarak Alman hakemce oyundan atılmıştır.
On kişi kalan Göztepe karşısında moral bulan ve defans boşluğu kazanan Eskişehirspor, 36’da Mustafa ile kazandığı golle Kupa'nın tapusunu üzerine geçirir gibi olmuştur.

***

Bu öykü hüzünlü gibi görünse de bir efsane öyküdür...
Devam edelim…
Genellikle maç bitiminde soyunma odasının yolunu tutan basın emekçileri bu kez devre arasında Göztepe odasının önündedirler ve açık kapıdan ‘’Futbolun Süvari’’sini izlemektedir. Ölüm sessizliği içindedir Ali Artuner, Papi Mehmet, B.Mehmet, İngiliz Nevzat, Ertan Öznur, Taşkafa Hüseyin, Bombacı Halil, Buldozer Fevzi, Fuji Mehmet ve Koca Kaptan Gürsel.
Adnan Süvari, hıçkıra hıçkıra ağlayan Çağlayan’ı yanına çağırır. Bir daire oluşturacak şekilde de futbolcularını. Tek cümleliktir konuşması:
‘’İkinci yarıda hepiniz Çağlayan olacaksınız, Çağlayan için oynayacaksınız!’’
Çıkış tünelinde ise Kaptan Gürsel de şunu söyler takım arkadaşlarına:
"Biz hücum oynayacağız.Gol atacağız. Zaferi de Çarli’ye armağan edeceğiz."
Nice aşklar arkadaşlıklar gördüm/ Kahramanlıklar okudum tarihte diyor ya Melih Cevdet, ikinci yarıda izlemiş olsaydı Sarı-Kırmızılıları, Çarli için oynayanlara adardı bu dizeleri!

***

Hüzünler içinde stadı terkeden Çağlayan, takımını eksik bırakmış olmanın pişmanlığı ile Güzelyalı’ya yaklaşırken tüm İzmir’in ‘’Gooool’’ sesleriyle kendine gelir. Fuji Mehmet durumu 2-1’e getirmiştir.
Göz-Göz, Es-Es’e sahayı dar etmiştir. Bir topu direkten dönen Buldozer Fevzi, raket ayaklı İngiliz Nevzat’ın buluşturduğu topla kaleci Taşkın’ı avlamıştır.
Alsancak‘ta bayram gecesi vardır. Kupa İzmir’dedir. Adnan Süvari de topçularının omuzlarında!
Soyunma odasındaki hüzünlü hıçkırıkları ile stadı terkeden Çarli yıllar sonra Attila İlhan’ın yazdığı şu dizeyi yaşamıştır evinde her halde; ‘’Böyle sevmek görülmemiştir!’’
Çünkü maç bitiminde hocasından futbolcularına yöneticilerinden taraftalarına değin binlerce insan Çarli’nin evinin önünde zafer sloganları atmaktadırlar:
‘’Göz Göz Göztepe’’
Yarın akşam Antalya’da Süper Lig bileti alacağına inançla Göztepe, Altay’dan sonra İzmirli’ye bir kez daha bayram yaşatacaktır, verdikleri uğraşın keyfini yaşayacaktır.