Bazı haberleri görmezden gelmek, yokmuş gibi davranmak, okur okumaz hafızamdan silmek istiyorum.

Vicdanın, kalbin, mantığın almadığı kadar büyük bir ağrı oturuyor insanın içine.

Ruhun kararıyor, dünya batsın yok olsun istiyorsun.

Daha doğrusu dünya değil de insan ırkı...

Kuşlar, kediler, balıklar böcekler kalsın...

Ağaçlar, mercanlar, otlar, papatyalar kalsın.

Nehirler aksın, göller öylece dursun.

Huzurlu, dingin, dengede...

Ama insan ırkı bu cennette yaşamayı hak etmiyor.

İnsanoğlu dediğin aslında mavi gezegenin kımıl zararlısı.

Yakışmıyoruz diğer canlıların yanına.

***

Bu batasıca insan ırkının pek sevdiği, kutsal saydığı bir özelliği var: Akrabalık/kan bağları!

O akrabalar arasında bir küslük olduğunda falan, cümle hazır: Et tırnaktan ayrılır mı?

Oysa kan bağı denilen kavram dünyanın en büyük palavrası.

20 yıldır bu cümleyi belki 100 kere yazdım, yine yazıyorum: Kimseyi sadece ve sadece kan bağımız olduğu için sevmek/saymak zorunda değiliz!

Kalbi sevgi dolu, merhametli, vicdanlı, saygıyı, nezaketi hayatının merkezine oturtmuş herkes benim akrabam, kardeşim, ailem.

Asıl konuya bir türlü gelemiyorum, çünkü gelmek istemiyorum.

Antalya'da bir 'baba' zihinsel engelli kızına yıllarca tecavüz ediyor. Kızcağız üç kez hamile kalıyor. Bir düşük yaşıyor. Diğer iki bebek doğuyor.

Nerede doğuyor?

Evde.

Kim doğurtuyor?

'Anne!'

Annenin her şeyden haberi var. Olay (!) yanında vuku buluyor zaten.

Anne yani aynı zamanda anneanne, bebekler doğunca bir 'kovaya' koyup, boş arazilere atıyor.

Korkunç, mide bulandırıcı, vahşet, kepazelik!

Olanlardan şüphelenen komşuların ihbarıyla olay ortaya çıkıyor.

Sözde anne ve baba iki pislik ağırlaştırılmış müebbet cezası alıyorlar.

***

İsterlerse gebersinler, bu yaptıklarının ceza olarak karşılığı olabilir mi? Olamaz.

Ensest, miras kavgaları, kardeşler arasında sözde namus cinayetleri, kaynanasına göz koymak, gelinine hallenmek, anneye dayak, evlada işkence vs...

Hepsi o pek kutsal akrabalar arasında, kan bağı olan insanlar tarafından yaşanıyor/ yaşatılıyor.

'Bütün ebeveynler, kardeşler böyle manyak mı?' gibi duyarlar kasmayın.

Tabii ki genelleme değil ama sayıları da hiç ama hiç az değil.

***

Çocuklarınıza evlat, kardeş, anne, baba olmanın değil, 'insan' olmanın gereklerini öğretin, anlatın, gösterin.

Gerisi hikaye.

Toplumlar o kadar büyük bir hızla yozlaşıyor ki, böyle giderse gerçekten de ivedi bir şekilde: 'Batsın bu dünya!'