Dostum Recai Şeyhoğlu 20’nci kitabı “Renkler Ülkesi İran’ı “ imzalayarak göndermek nezaketinde bulundu. Bir solukta okudum.
Gezi notları,denemelerden oluşan kitapdan önce Recai Şeyhoğlu’nu anlatayım.
Bir kültür emekçisi olan Recai Şeyhoğlu ile dostluğumuz yıllar öncesine dayanır.46 kütüphane, 6 Aydınlanma Anı Evi açan Recai Şeyhoğlu'nuTRT İzmir Haber Müdürü iken bu açılışların bir çoğunu izlerken tanıdım.
1954 doğumlu emekli öğretmen Şeyoğlu’nun ilk yazdığı kitap İleri Yayınevi yayını “Borlu Derebeyinin Ölümü”, “Bunu Söz İsteyenler”, “Babaanneciğim”,”Parmak Kaldıranlar”, ”Tonguç”, ”Haziranda Bahar”, ”Aydınlık Adına Susmayanlar”, “Tarihin Coğrafyası”, ”Zaman Tünelinde Yolculuk”, ”On”Babişkom”, ”Köylerde Rönesans”, ”Türkü Ana İle Yolculuk”, ”Ya Sas Komşu”, ”Köşe Vuruşları”, ”İzler”, ”İyiki Gazeteler Var”, ”Yankılar”, ”Cumhuriyet Kızının Ardından”, ”El Yazıları” ve ”O Günlerin Ardından” izledi.
Recai Şeyhoğlu bu kitaplarının gelirini de “Çağdaş Görmeyenler Derneği”, “Eğitim-Sen” ve okul yapımı için Uygar Eğitim Kooperatifi'ne bağışladı.
Yıllar önce İzmir’de “Türkiye İran Olmayacak “ diye slogan atan Şeyhoğlu şimdi kitabında Acem ülkesini tanıtıyor.
Şirazlı Sadi'yi, Behrengi'yi, Ömer Hayyam'ı çok seven Şeyhoğlu ilk İran gezisini de zaten Sadi aşkından yaptı.
Kitabı okudukça öğreniyorum Khoy'da Şems-i Tebrizi'nin mezarını ziyaret etmiş. Samed Behrengi'nin Şehriyar'ın ve şu meşhur Zarrab'ın doğduğu Tebriz'e 3 gün kalmış. Dünyanın en güzel şehirlerinden olan İsfahan'da da 3gün kalan Şeyhoğlu; müzeler, köprüler, mescidler, meydanlar ve Vank Kilisesi'ni hayranlıkla seyretmiş,ardından Şiraz'a geçerek Şadi ve Hafızi'nin türbelerini ziyaret etmiş.İranlıların şair ve yazarlara gösterdiği saygı ve sevgiye tanık olmuş.
Şeyhoğlu ikinci İran seyahatında ise Şairler Mezarlığı'nın bulunduğu Tebriz'de Şehriyar'ın evini ve Tebriz Belediyesini ziyaret etmiş Azerbaycan Müzesinin zenginliğine bayılmış.Şah İsmail'in mezarını ziyaretle etmiş. İran'ın özgün tatlılarıyla tanışmış, Hazar kıyılarınıç gezmiş. Reşt ve Mazenderan bölgesinde. Khorasan Great Museum Koosangi Parkı ve İmam Rıza Türbesi ile meydanlar, parklar, bahçeler ve Nişabur'daki Ömer Hayyam ile Attar'ın türbesinden etkilenmiş.
İran’da Farsça'nın tam bir şiir dili olduğuna kanaat getirmiş. Meşhed ve Tahran'daki kitabevlerinin bir benzerini ne Roma'da ne de Paris'te görmüş.
Sokaklarda ne kedi ne çocuk ne de tek bir köpek görmüş. Dilenen de yok.İran'ı karanlık bir tablo gibi anlatanlar var ama Şeyhoğlu farklı anlatıyor.
Özün sözü; Şeyhoğlu bu kitabıyla İran hakkındaki ön yargılarımızı değiştiriyor. Bu arada Şeyoğlu’nun kitabı büyük bir olasılıkla yakında Farça’ya çevrilecek.
Haftaya yeniden buluşmak üzere hoşça kalın dostlar.