Bugün Gazetesi...
Koza Grubu'nun yayın organı.
Saraydakini kızdırdı.
Kapı kırarak el koydular...

Seversiniz, sevmezsiniz,
Beğenir, beğenmezsiniz.
Belli ki beğeneni vardı,
Yüz binin üzerinde satıyordu.

Polisle falan girdiler içeriye.
Sanki örgüt evi basıyorlardı.
Kimi çalışanları direndi,
Kan bile düştü basın kartına...

Çabuk unuttuk, maalesef.
Kayyımına 5 bin gayme,
Çalışanına kapının dışı kaldı.
Aynen ve aynen böyle oldu.

İstanbul'dan başladılar.
Önce tek tek çağırdılar,
Sonra topluca kovdular,
Hatta tazminatsız kovdular...

Merkezde işleri bitirince,
Sıra bölgelere geldi,
Ve dün sabah beklenen son,
İzmir Bürosu kapatıldı...

Tamı tamına dokuz kişinin,
Bu sabah yataklarından kalkıp,
Evlerinden çıktıklarında,
Gidecekleri işleri kalmadı artık.

Alıştık mı dersiniz, kanıksadık mı?
Sıfır tepki vereceği belli ki,
Belki bu köşe yazısı bu konuda,
Okuduğumuz son yazı olacak...

Bu kadar kolayca harcamanın,
Tek ve asıl nedeni ise,
Gazeteci arkadaşlarımızın,
Örgütsüz olmalarıdır, ne tuhaf...

Örgütsüz olduğunuzda;
İşte böyle sağa sola savrulur,
İki satır yazıyla emeğiniz,
“Teşekkürle” son bulur...

Bu yüzden arkadaşlarım,
Örgütlenmek güzeldir.
Aşkla yaptığımız işimiz gibi,
Gazetecilik örgütlenmektir.
Örgütlenmek de güzeldir...