Güneş İzmir'in orta yerine iniyor

Kekiklerin kokusunda

çılgın bir yağmur özleminde

kuşların şarkısını dinliyor

Delikanlılık günlerimin Dönertaş'ına dönüyorum

Gençliğimin ateşböceği

Dağda yakılmış ateşi

Altınordu'yu düşünüyorum.

 

Hasretliklerin ve İzmir'in futbol tarihi yazıldığında

kırmızı güller gibi yüreklere saplanacak

Altınordu sevgisini yaşıyorum

Basmane, Dönertaş, Mezarlıkbaşı,Tilkilik, Agora

Basmane sokaklarında Şeytanlar'ı arıyorum

 

Böyle sevmeler lacivert düşlerde var destanı

Eczacıbaşılar'ın, Tnaıklar'ın, Afyonlular'ın

Kibarlar'ın, Alyanaklar'ın, Ertanlar'ın, Sakaoğlular'ın ,

Öztürkler'in, Baliçler'in, Sevgeller'in

ve nice yiğitlerin Altınordu'su için yazılmıştır sanki,

 

Birkaç demet yıldız, bir tutam ayışığı

bir düzine gül

Birkaç damla sevgi yerleştiriyorum yaşamınıza

Geleceğimiz, rengarenk düşlerimiz

Ulaşılabilir olsun diye

 

Unutmamanın ve hatırlamanın bir sırası vardır

En son unutulan çabuk hatırlanır

Ben gözlerimin ekranından izlediğim

Altınordulular'ın hiçbirini unutmadım

En iyi günlerinde de sevdim

En kötü günlerinde de

 

Onlar bir avuçtular

Hüzünlü günlerden sonra

Gün geldi Altınordu Destanı'nı tekrar yazdılar

Altınordu'nun bayrağını doruklara çıkardılar

'Biz Altınorduyuz' diye haykırdılar...

Ve destanımızda yerlerini aldılar...