Haber/ Gökçe ADAR
İzmir'de yaşayan 47 yaşındaki Arif Sepetçi, iki yıl önce televizyon izlerken felç geçirdi. Yatağa bağımlı olarak yaşayan Sepetçi, yetkililere seslenerek kendisine yardım edilmesini istedi. Gültepe'de eşi ve iki oğluyla tek bir göz odanın içerisinde yaşam mücadelesi veren Sepetçi, herhangi bir kazancının olmadığını da dile getirdi. İki yıldan beri Sepetçi'nin bakımını üstlenen eşi Filiz Şenayan, kardeşlerinin ve komşularının yaptıkları yardımlarla yaşamaya çalıştıklarını ifade ederek, şöyle konuştu: “Eşim yatağa bağımlı kaldığından beri ben bakıyorum. Altını değiştiriyorum. Yemeğini yediriyorum. Bizim herhangi bir gelirimiz yok. Yakınlarımızın verdikleriyle geçinmeye çalışıyoruz. Tek bir kanepede, iki oğlumla birlikte yatıyorum.”
Evde elektrik yok
Evinde elektrik olmamasından dolayı, akşamları mum ışığında oturduklarını söyleyen Şenayan, “Mum ışığında oturuyoruz. Elektriğimiz olmadığı için çamaşırlarımı da yıkayamıyorum ya da lehenin içerinde elimde yıkıyorum. Alt sokağımıza bir dernek açıldı. Yardıma ihtiyacı olanlara yemek dağıtımı yapıyor. Oradan da yemeklerimizi alıyoruz” diye konuştu.
Arif Sepetçi ise felç geçirmeden çalıştığını dile getirerek, yaşadığı süreci anlattı. Sepetçi, “Felç geçirmeden önce valelik yapıyordum. Bir gün, evde televizyon izlerken yere düştüm. Felç geçirmişim. 26 gün yoğun bakımda kaldım. Yoğun bakımdan çıktıktan sonra oğlum beni Tire'ye yanına aldı. Onunla birlikte yaşamaya başladım. 720 TL engelli maaşı bağlandı. Daha sonra maaşım kesildi. Çok zor durumdayım. Yürüyemiyorum, çalışamıyorum. İzmir Valiliği'ne, yerel yönetimlere sesleniyorum. Lütfen bizim sesimizi duyun. Tek isteğim akülü bir sandalye. Çalışarak, çocuklarıma para getirmek, onlara bakabilmek” ifadelerini kullandı.
Çoban: Çalışması şart
İzmir'de yardıma ihtiyacı olan kişilere ulaşmak amacıyla kurulan Bir İyilik Bir Gülümseme grubu ise aile için yardım çağrısı yaptı. Bir İyilik Bir Gülümseme'nin gönüllülerinden Dilek Çoban, şu ifadeleri kullandı: “Bir arkadaşım vasıtasıyla aile ile tanıştık. Gerçekten çok kötü durumdalar. Eşi Filiz de, plastik toplayıp onları satıyor. Amacımız, Arif'in akülü sandalyeye ulaşabilmesini mümkün kılmak. Akülü sandalyeyi temin edebilirsek; Arif Bey de çalışıp çocuklarına bakabilecek. Aslında ihtiyaç çok fazla. Bize yardımcı olmak isteyenler kira yardımı, eşya yardımı yapabilirler. Bu yardımların ulaşabilmesi ve onların mutlu bir yaşantı sürmeleri bizim en büyük hedefimiz ve isteğimiz. Canla başla bunun için çalışacağız. Kurumsal yerlerin, engelli işçi çalıştırma zorunlulukları var. Arif Bey'e böyle bir kurumsal yerde de çalışma teklifi yapılabilir. 720 TL tekrar bağlansa, 5 kişilik bir aileye yetmesi mümkün. Çalışması şart.”
