2013 yılında başladı İzmir’deki gazetecilik maceram.

İyi ki de başlamış ve yolum birbirinden değerli ve güzel insanlarla kesişmiş.

Kalbinin attığı bir işte çalışmak bu hayattaki en güzel değerlerden biri.

Bunu yaşamama sebep olan herkese minnettarım.

O zamanlar beni Habertürk Gazetesi’nde editörlük koltuğuna oturtarak sevdiğim işe başlamamı sağlayan ve gazetecilik hayatımı başlatan Osman Gençer; en büyük teşekkürüm size.

Habertürk’te işe başladıktan sonra benden bir gazeteci yaratan Hasan Çömlekçi’ye, bildiği tüm bilgileri aktararak her zaman destek olan Abdi Karagözoğlu’na, karakterine hayran olduğum Meltem Seyis’e, işyerinde hem dövüp hem severek her zaman iyiliğimi isteyen Erhan Hartaç’a, babacan tavırlarıyla hep yanımda olan Seçkin İyener’e, bana abladan çok en yakın arkadaş olan hayat mentorüm Demet Kebapçılar’a, editörlüğün yanında bana sayfa sekreterliğini de öğreten Göktuğ Kıyar’a, Tolga Özdoğan’a ve Selim Sanverir’e, İzmir’deki 6 yıllık gazetecilik hayatımda her zaman dip dibe olduğumuz canım kardeşim Erkan İyigüngör’e ve tüm Habertürk Egeli ekibine çook teşekkür ederim.

Ne çok eğlendik, ne çok güldük, resmen aile olduk.

Habertürk Gazetesi basılı yayın hayatına son verirken bir daha böyle güzel insanlara denk gelemiceğimi düşünerek ne çok üzülmüştüm.

Ama şanslıydım ve yolum 9 Eylül Gazetesi ile kesişti.

Yine birbirinden değerli insanlarla 1 yıl çalıştım. Bir patrondan çok her zaman abilik yapan ve kendinden çok her zaman çalışanlarını düşünen Murat Attila’ya bana burada çalışma fırsatı verdiği için, bu köşe yazısını yazmama olanak sağladığı için çok teşekkür ederim.

Ve en önemlisi benim gibi birinden politika editörü yaratan ve işle ilgili ne zaman yardım istesem kırmayıp destek olan Serdar Öztürk’e teşekkür ederim.

Çizimleriyle gazetemizi renklendiren Zafer Güven’i enerjimi her daim daha da yükselten canımın içi Özde Kılınç’ı, beni çok güldüren Ozan Sirmen’i, narin bebeğim Gökçe Adar’ı ve tüm 9 Eylül çalışanlarını tanıdığım için kendimi çok şanslı hissediyorum.

Çok güzel insanlarla 1 yıl geçirdim ve şimdi veda vakti geldi.

İzmir’deki gazetecilik hayatım bugün itibariyle sona ermiş bulunmakta.

İstanbul’da yeni bir hayata başlarken; kim bilir belki yolumuz tekrar kesişecek.

Hepinizi çok seviyorum!

Verdiğiniz tüm bilgiler, tecrübeler, deneyimler bana her zaman ışık olacak.

Kalbimin attığı bir mesleğe sahip olmamda hepinizin parmağı var.

Bir hatam olduysa affola.

İyi ki varsınız.

Beni unutmayın.