Haber/ Didar DEMİRCİ
TÜİK'in açıkladığı verilere göre 65 yaşının üzerindeki köy nüfusu 2013’te 896 binken, 2020’de 1 milyon 49 bine çıkarak yüzde 17 oranında yükseldiğini gösteriyor. Buna karşılık 65 yaş altı köy nüfusu ise 2013’te 5 milyon 737 binken, 2020’de 4 milyon 828 bine geriledi. 2013’te 35 yaşın altında köy nüfusu 3 milyon 500 bin kişiyken, 2020’de 2 milyon 717 bin kişiye düşmüş durumda. Başka bir hesapla 2013 ile 2020 arasında köylerde yaşayan 35 yaş altındaki her 100 kişiden 22’si kente göç etti.
Büyük kentlerin ucuz işgücü
İlk nüfus sayımının yapıldığı 1927’den bu yana geçen 93 yılda ülke nüfusu 13,6 milyondan 83,6 milyona yükseldi ancak köylerde yaşayan nüfus neredeyse yarı yarıya azaldı. 1927’deki köy nüfusu 10,3 milyonken 2020’de bu sayı 5,9 milyon. 1927’de 10,3 milyon olan köy nüfusu 2000 yılına gelindiğinde 23,8 milyona yükselmişti. Konuya ilişkin açıklama yapan Çiftçiler Sendikası (Çiftçi-Sen) Genel Başkanı Ali Bülent Erdem, köylerdeki küçük çiftçiliğin tasfiye edilmesi ile birlikte kentlere göç eden genç nüfusun maalesef ucuz iş gücüne dönüştüğünü söyledi. Erdem, “Türkiye’deki tarım şirketleşiyor. Tüm zorluklarla beraber çiftçilerin ürettikleri ürünlerin fiyatları baskılanıyor. Çiftçiler ürettikçe borçlanıyorlar. Artık bir ailenin geçimini sağlamakta zorlanıyorlar. Köyde bulunan gençler de köylerini terk ediyorlar. Terk ettikten sonra da gittikleri yerlerde en ucuza, sigortasız işlerde çalışmak zorunda kalıyorlar. Bir yandan köyler boşalıyor bir yandan da köylerden kentlere göç edenler gıda üreticisi olan gençler, bugün gıdaya muhtaç hale düşüyor. Bu 1980’den itibaren uygulanan neoliberal politikalar nedeniyle oluştu. Bir de köylerde eskiden okullar varken şimdi yok, sağlık ocakları kapandı… 2012 yılında köyler Büyükşehir Yasası nedeniyle cazibesini yitirdi. Köylülerin mal varlıkları belediyelerin eline geçti” şeklinde konuştu.
