Bir okurumuz diyor ki; “Fabrikalara yemek hizmeti veren bir şirkete bağlı olarak oturduğum Kemalpaşa’ya yakın olan bir fabrikada 2 yıldan beri çalışmakta iken bu fabrika ile olan sözleşmenin sür esinin bittiği gerekçesiyle şirketin merkezinin bulunduğu Atatürk Organize Sanayi Bölgesinde görevlendirildiğim ve burada işe başlamam gerektiği bildirildi. Halen ağır sağlık sorunları nedeniyle raporluyum ve raporum bitince işe başlayacağım yeni işyerine en az 2 araçla ve 1,5 saatten fazla yol kat ederek gidip gelebileceğim. İşverene bu durumu bildirip servis sağlanması ya da yeterli tutarda yol parası verilmesi, ayrıca yolda geçen süremin iş süresinden sayılması gerektiğini söyledim. Ancak işveren cevap olarak işyeri değişikliğinin imzaladığım sözleşmedeki hükme göre yapıldığını, yeni çalışacağım işyerinde çalışan işçilere yol ücreti verilmesi ya da servis sağlanması gibi bir uygulamanın olmadığını, bana yol parası verilmesi ya da servis sağlanması halinde İş Yasası’ndaki eşit davranma ilkesine aykırı davranmış olacağını, ayrıca yolda geçen sürenin de iş süresinden sayılmayacağını söyledi ve işyeri değişikliği yazısında belirtilen raporumun bitiminden sonra yeni işyerindeki görevime başlamam gerektiğini hatırlattı. Yeni işyerinde işe başlamam için 10 günlük sürem kaldı. Süre dolmadan yasal haklarım konusunda beni aydınlatır mısınız?”

Okurumuzun sözlerinden işe girerken imzaladığı iş sözleşmesindeki hükme göre işverenin işyeri değişikliğine gittiği anlaşılmaktadır.

Daha önceki yazılarımızda da belirttiğimiz gibi 4857 sayılı İş Yasası’nın 22 nci maddesinde “İşveren, iş sözleşmesiyle veya iş sözleşmesinin eki niteliğindeki personel yönetmeliği ve benzeri kaynaklar ya da işyeri uygulamasıyla oluşan çalışma koşullarında esaslı bir değişikliği ancak durumu işçiye yazılı olarak bildirmek suretiyle yapabilir. Bu şekle uygun olarak yapılmayan ve işçi tarafından altı işgünü içinde yazılı olarak kabul edilmeyen değişiklikler işçiyi bağlamaz. İşçi değişiklik önerisini bu süre içinde kabul etmezse, işveren değişikliğin geçerli bir nedene dayandığını veya fesih için başka bir geçerli nedenin bulunduğunu yazılı olarak açıklamak ve bildirim süresine uymak suretiyle iş sözleşmesini feshedebilir.” hükmüne yer verilmiştir.

Her ne kadar imzaladığı iş sözleşmesi işverene işyeri değişikliği yapma yetkisi vermekte ise de, yapılan işyeri değişikliğinin okurumuza maddi anlamda yol parası ile ayrıca eskisine göre 1-1,5 saat kadar yolda geçen zaman külfeti getireceği anlaşılmaktadır. Bu durumda okurumuzun yukarıda belirtilen maddeye göre kendisine ek mali ve zaman külfeti getiren işyeri değişikliği ile çalışma koşullarında esaslı değişiklik yapıldığından ya 6 işgünü içinde bu değişikliği kabul etmediğini işverene yazılı olarak –noter kanalı ile- bildirmesi ve işverenin yapacağı işlemleri beklemesi ya da yine yapılan işyeri değişikliğini çalışma koşullarını esaslı şekilde ağırlaştırması nedeniyle kabul etmediğini ve İş Yasası’nın 22 nci maddesi kapsamında değişiklik feshi çerçevesinde iş sözleşmesini feshettiğini bildirip kıdem tazminatı ile varsa izin ücreti ve diğer ödenmeyen haklarını talep etmesi, makul bir süre içinde ödenmemesi halinde iş mahkemesinde dava açması gerekmektedir. Nitekim Yargıtay son zamanlarda benzer uyuşmazlıklarda verdiği kararlarında yapılan işyeri değişikliğinde işçilere getirilen ek mali ve zaman külfetinin karşılanmaması halinde yeni işyerinde işe başlamadığı gerekçesiyle yapılan işten çıkarmaları haklı bulmamaktadır.