Bilim insanlarının ekonomi ve psikoloji alanlarında yaptığı kapsamlı araştırmalar, mutluluk seviyesinin yaşam boyunca U şeklinde bir eğri izlediğini ortaya koyuyor. İnsanlar, çocukluk ve gençlik yıllarında yüksek mutluluk seviyelerine sahipken, orta yaşlara gelindiğinde bu seviye belirgin şekilde düşüyor. Ancak ilerleyen yaşlarda, özellikle 60’lı yaşlardan itibaren, yaşam memnuniyeti yeniden yükseliyor.
En mutsuz dönem: 40’lı yaşların ortası
2010 yılında ekonomist David Blanchflower ve Andrew Oswald tarafından gerçekleştirilen ve 132 ülkeyi kapsayan bir araştırmaya göre, insanların kendilerini en mutsuz hissettikleri yaş ortalaması 47.2 olarak belirlendi. Bu dönem, genellikle “orta yaş krizi” olarak adlandırılan sürece denk geliyor. İş, aile ve gelecek kaygıları, bu düşüşte etkili olan başlıca faktörler arasında yer alıyor.
Mutluluk zirvesi: 60’lı yaşlar ve sonrası
Yaş ilerledikçe, özellikle 60’lı yaşlardan itibaren, insanlar yeniden daha mutlu hissetmeye başlıyor. Bu dönemde yaşam memnuniyeti artıyor ve bireyler hayatın küçük zevklerini daha çok takdir ediyor. Bunun nedenleri arasında daha fazla boş zamana sahip olmak, yaşam deneyimiyle gelen kabullenme ve beklenti düzeyindeki değişiklikler öne çıkıyor.
Yaşlandıkça mutluluk neden artıyor?
Bilim insanlarına göre, yaşlandıkça mutluluğun artmasının birkaç nedeni var:
-
Duygusal düzenleme becerileri gelişiyor.
-
Hayatın geçiciliği daha iyi kavranıyor ve anı yaşama bilinci artıyor.
-
Kariyer ve aile baskıları azalıyor.
-
Kendilik kabullenmesi ve içsel denge güçleniyor.
Kültürel ve bireysel farklılıklar önemli
Her bireyde mutluluk eğrisi aynı şekilde seyretmeyebiliyor. Kültürel faktörler, yaşam tarzı, sağlık durumu ve sosyal ilişkiler, mutluluk seviyesini etkileyen önemli unsurlar arasında bulunuyor. Bazı toplumlarda yaşlı bireyler daha fazla değer görürken, bazı kültürlerde ise yaşlanma olumsuz bir şekilde algılanabiliyor.
