Haber/ İDRİS YILMAZ
Evsizlerin arasında yargı reformu paketiyle tahliye edilen mahkûmlar da var. Özgürlüklerine kavuşan bu insanlar, işsiz, aç ve evsiz olduklarına dikkat çekerek yeniden suç işlemekten korktuklarını belirterek yardım bekliyor
Koronavirüs salgını sürecinde Meclis’e getirilen Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi'nin kabul edilmesinin ardından tahliye edilen birçok hükümlü, evleri olmadığı için sokaklarda yaşıyor. Hafta sonları ilan edilen sokağa çıkma yasakları sırasında da dışarıda yaşam mücadelesi veren bu kişiler, havaların soğuması ile birlikte zor günler geçirdiklerini ve kendilerine yardımcı olunması çağrısında bulundu.
Tutuklu bulunduğu cezaevinden salgından ötürü izinli olarak salıverilen ve sokaklarda yaşayan vatandaşlardan biri de 55 yaşındaki Mustafa Hiçyılmaz. Hiçyılmaz, içinde bulunduğu zorlukların kendisini suç işlemeye zorladığını ifade ederek, “Cezaevindeyken en azından yatacak yer sorunum yoktu. Bir kap sıcak yemek yiyebiliyordum ancak şimdi sokaklarda aç aç geziyorum, esnafların verdikleriyle karnını doyurabiliyorum. Geceleri de ya cami avlusunda ya bir bankta, ya da bir esnafın tezgâhının altında uyuyorum. Devletten ve yetkililerden hiçbir şekilde yardım almadım. Durumumuza bir çare bulunsun” diyerek imdat çağrısını gazetemiz aracılığıyla iletiyor.
Korkudan uyku yok
Adli denetim koşulu ile açık cezaevinden izinli olarak tahliye edilen bir diğer mahkûm ise Zekiye Gerici (30) de bir kadın olarak sokaklarda olmanın çok zor olduğunu anlattı. Gerici, gideceği bir yeri olmadığı için sokakta yaşamak zorunda kaldığını ifade ederek cezaevinin kendileri için daha iyi olduğunu sözlerine ekledi. Gerici şunları söyledi: “Ceza sürecim devam ettiği için işte bulamıyorum. Devlet hiçbir iyileştirme koşulu oluşturmadan bizi sokağa saldı. Kimse bana iş vermiyor. Başvurduğum birçok yer benden adli sicil kaydı istiyor. Bu durumda kim bana iş verir ki? Açıkçası cezaevine de dönmek istemiyorum. Kimseyi kırmak ve zarar da vermek istemiyorum. İstediğim tek şey insanca bir yaşam. Kadın olduğum için burada inanılmaz zorluklar yaşıyorum. İnsanların bana bakışı, hele akşamları çok daha zor oluyor. Sabahlara kadar korkudan uyuyamadığım anlar oluyor. Gelin işte bu derdimi kime anlatayım kim anlar beni? Her şeyden önce insanız biz, insan gibi yaşamak benimde hakkım değil mi?”
Adana'da eskiden TIR şoförlüğü yaptığını belirten Süleyman Şimşek (61), 20 ülke gezdiğini, sağlık sorunları nedeniyle artık çalışamadığını ve sokaklarda yaşamaya çalıştığını ifade etti. Pandemi ve kışın sokakta olmanın daha zorlaştığını ifade eden Şimsek, “Hükümetin Pandemi Sosyal Destek Paketi'nden hiç yararlanamadım. Gittiğim devlet kurumlarında da olumsuz yanıt aldım. Sokakta yaşayan ben kimseden beş kuruş istemedim. Hükümet bizi unuttu” dedi. Cebinde sürekli taşıdığı sabunu çıkaran Şimşek, “Bugün güneş çıktı, kafamı yıkayabiliyorsam, kendimi şanslı hissediyorum. Biz böyle yaşıyoruz; kardeş” diyerek durumunu özetliyor. Pandemiye dair nasıl bir önlem aldıkları dair sorduğumuz soruya cebinde çıkardığı kırmızı süs biberini gösteren Şimşek, “İşte bu bizim tedbirimiz” diyerek cevap veriyor.
Bu haber Türkiye Gazeteciler Sendikası ve İzmir Gazeteciler Cemiyeti'nin birlikte yürüttüğü Güçlü Gazeteci Özgür Medya Telif Destek Programı projesi kapsamında yayınlanmaktadır.
