Türkiye’de 2024 yılında iller arası göç eden 2 milyon 682 bin 673 kişiden 579 bin 507'si hanedeki fertlerden birine bağımlı göç etti. Diğer göç etme nedenleri incelendiğinde; 512 bin 370 kişinin daha iyi konut ve yaşam koşulları, 479 bin 622 kişinin ise eğitim nedeniyle göç ettiği görüldü. En çok göç veren il İstanbul olurken İzmir’den ayrılan insanların sayısı 102 bin 40 kişi olarak açıklandı. İller arasında göç eden yurttaşların 549 bini 20-24 yaş aralığındayken bunların 44 bini daha iyi konut ve yaşam için göç etti. Toplamda ise 512 bin kişi daha iyi konut ve yaşam koşulu nedeniyle yaşadığı şehri terk etmek zorunda kaldı.
İZMİR GENÇLERİNİ KAYBEDİYOR: 2024’TE 102 BİN KİŞİ KENTİ TERK ETTİ
Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) 2024 yılı iç göç verilerine göre, İzmir’den 102 bin 40 kişi başka illere taşındı. Bu sayı, İzmir’i İstanbul ve Ankara’nın ardından en çok göç veren üçüncü şehir konumuna yerleştirdi. Göçün büyük kısmını gençler oluşturdu. Özellikle eğitimini tamamlayan, ancak istihdam bulamayan bireylerin kenti terk ettiği gözlemlendi.
İzmir’den ayrılanların önemli bir kısmını 20-24 yaş aralığındaki gençler oluşturdu. Bu yaş grubunda göçün en temel nedeni eğitim ve iş arayışı olarak kaydedildi. 2024’te ülke genelinde 549 bin kişi bu yaş aralığında göç ederken, İzmir’den ayrılan gençlerin büyük kısmı başka şehirlerde iş bulmaya yöneldi. Büyük kentlerde geçinemeyen gençler daha iyi yaşam koşulları için memleketlerine dönmeyi tercih etti.
“BÜYÜK ŞEHRİN MALİYETİ DE BÜYÜK”
İzmir Ege Üniversitesi’nde okuyan ancak maddi koşullar yüzünden okulu bırakan ve aile evine dönen Çağrı Duruoğlu, “İlk sebep ekonomik şartlar. Öğrenci olduğun zaman herhangi bir gelirin olmuyor. Ben birinci sınıftaydım. Hem kira ödüyorsun hem öğrenci olarak harcamaların var. Zaten herhangi bir etkinliğe katılamıyorsun, yemeğe bile paran yetmiyor. İzmir büyük bir şehir. Eskişehir’den İzmir’e geçince maliyet ciddi şekilde artıyor. Büyük şehrin maliyeti de büyük oluyor. Eğitim kalitesi de ortada. Zaten dört yıl okuyacağım, dört yıl sonra o diplomayla ne yaşayacağım belli değil. Bunlar kafanda oturmayınca, neden okuyayım diyorsun. Elbette ihtimal var ama çok düşük. Orta sınıf bile olmayan bir ailenin çocuğuyum, olanaklarım belli. Eğer iletişim yönünden ilerlemek istiyorsan yine büyükşehirlerde iş olanakları oluyor ama bunun da ayrı bir maliyeti var. Aile evi değil sonuçta. Şu an yaşam koşullarım İzmir’e göre çok daha iyi. Aile evindeyim, kira giderim yok. İşe gidip geliyorum, geri kalan param da birikime gidiyor. İzmir’de okuduğum döneme göre çok daha rahatım. Dört yıl okuyup iletişim mezunu olsam, şu anda çalışarak kazandığım kadarını belki de kazanamazdım. Şu an kazandığım para, mezun olup ulaşabileceğim yerden çok daha iyi. Statü karın doyurmuyor. Eskişehir’e dönmüş olmama iyi ki dememe sebep bu” dedi.
“HAYAT HEP BİR SIFIR ÖNDE”
İzmir’de Dokuz Eylül Üniversitesi’nde okuyan ancak hayat pahalılığı sebebiyle memleketine dönen Emre Gürdoğan ise şunları söyledi:
“Geçinemiyorsun. Zordu. Ailemden gelen destek çok azdı. Günlük yaşam giderlerini, barınma gibi temel ihtiyaçları karşılıyordu ama aktivite yapacak, sosyalleşecek bir bütçen kalmıyordu. Hem çalışıp hem okumak da olmuyor. Bir noktadan sonra ‘Aileme daha fazla yük olmayayım’ diyorsun. O yükü omuzlamak istemiyorsun. Hayat bir şekilde hep senden bir adım önde başlıyor. Adapte olamıyorsun. Yabancı bir ortam, kendine güvenmen gerekiyor ama cebin dolu değilse bunu da sağlayamıyorsun. Çok iyi arkadaşlıklar edinmiş olsan bile, sürekli borçla yaşanmaz. Motive olamazsın. Bir yandan iş bulmaya çalışırken derslerden de kopuyorsun. Kirayı ödemekte zorlanıyordum. Çalışmayınca da aileye bağımlı hale geliyorsun. Konum olarak güzel bir yerdeydik ama bazen, çoğu zaman musluk bile akmıyordu. Sıkıntı yaşıyorduk. Karton atsan da yatsan olur ama her yerde rahat yaşayamazsın. Şimdi yaşam koşullarım düzeldi. Harcamalarımı kendime göre ayarlıyorum. ‘Yarın para at, kirayı ödeyeceğim’ gibi dertlerim yok. Aile evindeyim, kira yok. Yiyecek de var. Maddi olarak daha özgür hissediyorum. ‘Okuyunca ne olacak?’ diye düşünüp memlekette bir işe girdim. Bugünkü koşullarda paran varsa okuyacaksın. Paran yoksa, bu hem ailene hem de zamanına zarar.”
102 bin kişi İzmir’den ayrıldı
İstanbul 369 bin 453 kişi ile en çok göç veren il olurken, onu 150 bin 373 kişi ile Ankara ve 102 bin 40 kişi ile İzmir takip etti. En az göç veren iller ise sırasıyla 6 bin 441 kişi ile Ardahan, 8 bin 41 kişi ile Kilis ve 8 bin 639 kişi ile Bayburt oldu. Türkiye'de, 2024 yılında büyüklük olarak en fazla göç hareketliliği, 549 bin 43 kişi ile 20-24 yaş grubunda gerçekleşti. Söz konusu yaş grubunda göç edenlerin %41,9'unu erkekler, %58,1'ini ise kadınlar oluşturdu.
