Tekstil ve hazır giyim sektörünün yaşadığı sıkıntıların krize yol açacak şekilde giderek büyümesinin temel nedenleri, başta küreselleşmenin yarattığı talep dalgalanmaları ve özel olarak Türkiye'de uygulanan mali politikalar olarak sıralanabilir. Bu temel nedenlere bağlı olarak da sektördeki rekabet düzeyi gittikçe düşmüştür. Ayrıca işsizlik, kayıt dışı çalışma, kötüleşen çalışma koşulları da sektörde yıllardır mevcut olan önemli sorunlar arasındadır. Bu kötü gidişat işverenden daha çok işçileri vurmaktadır. Kayıtdışı sektörde, evde çalışma da yaygın olmakla birlikte, evde çalışanlar kayıtsız çalıştıklarından istatistiklerde görünmez durumdalar. Kayıt dışı çalıştırma nedeniyle işverenler, vergi ve prim ödemelerinden bir kalemde kurtulmuş oldukları halde işçi maliyetleri üzerindeki tartışmanın boyutu, kayıtlı işçilerin de ücretlerinde azaltma taleplerine kadar genişlemiştir. Kayıt dışı çalışanlar sosyal güvenliksiz, sendikasız, toplu iş sözleşmesiz kalırken, kayıt dışı çalışmadan dolayı devlet açısından prim kayıplarına neden olunmakta ve haksız rekabet tetiklenmektedir. Ayrıca sektörde sayıları giderek artan yabancı kaçak işçiler bu durumu daha da güçleştirmektedir. Özellikle hazır giyim sektöründe kayıt dışılık son derece yaygındır. Eve iş verme sisteminin yaygınlaşması da, kayıt dışılığı artıran diğer sebeplerden bir tanesidir. Sektörün niteliksiz işgücüne dayalı olması nedeniyle, işçi çalıştırma yanında çırak istihdamı da diğer sektörlerle kıyaslandığında oldukça yüksek oranlardadır. İşsizlik baskısı ve günü kurtarma düşüncesi, işçilerin gelecek güvencesinin de önüne geçmektedir. Kayıt dışı çalıştırma yaygınlaşmış, ücret düzeyi düşmüş, uzun çalışma saatleri, işgücünü ucuzlatmanın en bilindik yolu olarak kullanılır olmuştur. Sektör istihdamına ilişkin önemli bir diğer sorun da, çocuk emeği kullanımıdır. Kalifiye işçiliğe çok fazla gereksinim duyulmaması, kayıt dışılığın yoğun olması nedenleriyle tekstil sektöründe çocuk işçi istihdamı yoğunlaşmıştır.
Öneriler;
Sanayiciler krizi bahane ederek yıllarca birlikte yürüdükleri çalışanlarını gözden çıkarmamalıdır. Hükümet, kriz bahanesiyle yapılan işten çıkarmaları denetlemeli, bunların önüne geçmelidir. Sektörün en önemli sorunlarından birisi olan kayıt dışı istihdam; öncelikle tekstil sektörüne yönelik "öncelikli pilot uygulama"larla kayıt altına alınmalıdır. Ulusal ve uluslararası krizlere karşı ‘Hükümet-İşveren-Sendika' katılımlı "Kriz Yönetim Politikaları" geliştirilmelidir.