Tatavlada Son Dans, sizlerle!
+ Kar kalkınca beni daima bir korku basar
– Neden?
+ Çünkü onların yeniden hortlamasından korkuyorum
– Onlar?
+ Evet onlar. Yağmacılar… mi milas… Onlar hiç durmadılar….
Bir bekleyişin, belki de bir direnişin hikayesidir Tatavlada Son Dans. Geçmiş ve şimdiki zaman arasına sıkışmış bir yağmanın yükünü taşıyan Eleni ve Gül’ün, bellek tazelemek ve unutmak için çocuk saflığıyla oynadıkları gülümseten parçalı yapının tamamıdır. “Geçmiş sadece güzel anılardan ibaret değil” der karakter. Işıltılı şehrin içerisinde 6-7 Eylül’ün izlerini taşıyan yıkık, dökük bir ev. Çatlak porselen ürkekliğinde bakışlar. Kırılırsa belki de aşk sızacak kim bilir. İki Rum kadının gitmek ve kalmak arafındaki yaşanmışlıklarına, toprağa tutunmalarına, Rembetiko tadında küçük bir dokunuştur bu oyun.
