Televizyon muhabirinin biri hiç üşenmemiş Suriyeliler konusunda sokakta halkla röportaj yapmış. “Evinize kimsesiz bir Suriyeli almak ister misiniz?” diye soruyor. Herkes ittifak halinde “Evet” yanıtı veriyor.

Buraya kadar şahane... İnsanın göğsü kabarıyor. Toplum dediğin böyle olur; Duyarlı, yardımsever...

Ama işin ikinci aşaması var.

Spiker durumu soyuttan somuta çeviriyor ve 14-15 yaşlarındaki bir Suriyeli çocuğu göstererek, “İşte efendim savaştan kaçmış bir çocuk. Evinize alacağınız için şimdidien teşekkürler” diyor.

İşte ondan sonra durum değişiyor. Kimisi eşini bahane ediyor, kimisi başka şehirde oturduğunu öne sürüyor. Sanki yaşadığı şehre gidilemezmiş gibi...

En can alacısını da bir amca açıklıyor. “İnşaata yeni başladım ev daha bitmedi” sanırsınız kendisi sokakta yaşıyor. Evin bitmesine ne kaldı 10 yıl? İnşaat tamamlanır tamamlanmaz kesin alır. Yani yersen...

Bu görüntüler internette dolaşıyor.

Yorumlar da çok sert. “İki yüzlü” diyen var “riyakar” diyen var.

Çok da haksızlık etmeyelim. Bir çok kişi insani olarak yardıma muhtaç bir Suriyelinin, ya da herhangi bir insanın sokakta kalmasını istemez. Vicdanen bakıldığında da cevabın “evet” olması kaçınılmaz.

Üstelik adam televizyona çıkmış “Suriyelileri istemiyorum” diyerek tepki çekmek istemiyor. Böyle olunca da gerçekle söyledikleri arasında çok büyük uçurum oluşuyor.

Zaten bu konuda sicilimiz pek temiz değil.

Bazı insanların ne demek istediğini öğrenmek neredeyse imkansız.

Bakıyorsunuz hiç onaylamadığı bir konunun en hararetli savunucusu...

Alıştık artık.

Üstelik kıvırma konusunda da müthiş maharet sahibiyiz.

Koca koca adamlar “Tabii ya gelsin” diyor, iş gerçeğe binince de “ama hanım kızar”...

İşin özünde toplum olarak biz Suriyelileri ağırlayacak durumda değiliz. İşsizlik had safhadayken, ekonomi bu derece bozulmuşken, iflaslar birbirini izlerken, insanların gelecek kaygısı bu derece artmışken bir de Suriyelinin sorumluluğunu almak çok zor, hatta imkansız. Asıl sorunumuz bu durumun açık açık dile getirilmemiş olması...

İyi niyetli insanları anlıyorum. Ama şartlar niyetten daha da önemli. Başkasına yardım etmek istiyorsanız, ekonomik gücünüz olmalı. Yoksa evdeki çoğunuzun rızkını kesip, yardıma koşmak pek mantıklı bir yaklaşım değil.

Benim gördüğüm şu; biz toplum olarak Suriyelileri seviyoruz, ama teorik olarak...