RÖPORTAJ: Lütfü DAĞTAŞ
Sezin Ölmez, İzmir Fotoğraf Sanatı Derneği (İFOD)’nden üye arkadaşım. Fotoğraf çalışmalarını yakından biliyor, elimden geldiğince izlemeye çalışıyorum. Ona, “Mutfaktaki Sihirbaz” adını taktım. Bu taktığım adın son derece uygun olduğunu düşünüyorum.
Sezin, mutfakta çift yönüyle bir sihirbaz. Öncelikle kotarıp masanın üzerine sıraladığı renkahenk yiyeceklerle. İkincisi, bu yiyecekleri fotoğraflamadaki yorum yönüyle. Kotardıklarını gerçekten ustaca bir albeniyle size tablo gibi sunuyor.
Sezin’in öyle fazla fotoğraf geçmişi yok. Ama hırsı, azmi, daha iyiyi nasıl yaparımın arayışı sayesinde adından söz ettirecek duruma geldi. Bu nedenle kısa bir söyleşiyle arkadaşım Sezin’i sizler de tanıyın istedim.
Sezin, seninle İFOD çatısı altında fotoğraf üzerine kafa yorarken tanıştık. Kaç yıldır fotoğrafın içindesin? Nasıl başladın? Fotoğraf senin için ne ifade ediyor?
- Uzun zamandır fotoğrafla ilgiliyim. Lise son sınıfta okul andacı için fotoğraflar çekmeye çalışmamla başladı bu sevgi diyebilirim. Bir fotoğraf makinesi alıp sürekli yanımda taşımaya başlamam da üniversite yıllarına denk geliyor.
Fotoğraf benim için bir ifade tarzı. Kendimi ifade etmek ve hayatı nasıl yorumladığımı göstermek için bir araç. Kafamda kurguladığımı, hali hazırda hissettiğimi ya da yaşamak istediğim alternatif bir dünyayı ortaya çıkarmak için bir yol.
Fotoğraf çalışmalarında yeme içme görüntüleri ağır basıyor. Çok özgün çalışmaların var. Bu tarzı seçmenin nedeni ne?
- Fotoğrafla ilgilenen herkesin geçirdiği evrimi ben de geçirdim ve sürekli deklanşöre basan bir gezi fotoğrafçısından daha çok belgesel ve kurgusal fotoğraflara ilgi duyan ve sabırla doğru zamanı ve kareyi bekleyen bir fotoğrafçıya dönüştüm. Portre ve still life fotoğraflarla özellikle ilgiliyim çünkü zihnimde beliren görüntüler tabii ki ilgi alanlarımı yansıtan konularda oluyor. Özellikle otoportrelerimi çekmeyi seviyorum. Son 2-3 yıldır da esas olarak yemek fotoğrafları çekiyorum çünkü hem yemeği içmeyi hem de özenle hazırlanmış sunumlar yaratmayı ve fotoğraflamayı çok seviyorum. Still life fotoğraflara biraz dinamizm katabilmeyi amaçlıyorum; bu yüzden yemek fotoğraflarımda, ki her yemek fotoğrafı aynı zamanda bir still life fotoğraftır, sıçratmayı, dökmeyi, ufalamayı, etrafı biraz kirletmeyi seviyorum. Her fotoğrafın bir hikaye anlatması önemli benim için.
Diğer sanat dallarında olduğu gibi fotoğrafta da eğitim ağır basar. Bu çalışmalarınızdaki eğitim temelini nasıl oluşturuyorsunuz?
- Fotoğrafa olan ilgimin artması ve artık daha iyi fotoğraflar çekmek istememle beraber eğitim olanaklarını araştırmaya başlamam yaklaşık 2010-2011 yıllarına rastlıyor. Şanslıyım ki yaşadığım şehir olan İzmir'de fotoğraf eğitimi alınabilecek bir çok eğitim merkezi bulunuyor. Ancak ben bir çok değerli ve ödüllü fotoğrafçının, eğitim görevlisi ve hocaların bulunduğu İzmir Fotoğraf Sanatı Derneği'ni ilk eğitim yeri olarak seçtim. Daha sonra ilerleyen yıllarda yine esas olarak İFOD'da ve değişik atölyelerde temel eğitimin üzerine ileri eğitim aldım ve çeşitli kurslara katıldım. Farklı konularda fotoğraflar çektim ve düzenlenen çeşitli karma sergilere katıldım. Ancak bunların yeterli olduğunu düşünmüyorum ve her fırsatta değişik fotoğrafçılardan eğitimler almaya ve sürekli okuyup araştırarak kendi kendimi geliştirmeye devam ediyorum. İnternette teknik konularla ilgili birçok blog ve eğitim sitesini takip ediyorum. Bu yıl fotoğrafla ilgili bir bölüme başvurup ilk olarak ön lisans ve sonra mümkünse lisans eğitimine devam edeceğim.
“Türk mutfağı çok zengin”
Dünya mutfakları denildiğinde Türk mutfağı adı da öne çıkar. Bu mutfağın tanıtımının yeterliliği konusunda neler söylersin? Eksikler saptadıysan eksikleri sıralar mısın?
- Evet dünya mutfakları denildiğinde Türk mutfağının akla gelen ilk üç mutfaktan biri olduğunu söyleriz. Ama bunu sadece kendi kendimize söylüyor gibiyiz. Türk mutfağı oldukça zengin bir mutfak. Gerek bu toprakların sunduğu çok çeşitli ürünler gerekse tarihsel süreçte birçok kültürle yaşanan etkileşim mutfağımızı oldukça zenginleştirmiş. Bu oldukça iyi bir ekonomik fırsata çevrilebilir. Bu konuda bariz bir eksiklik var.
Yeni bir kültürü tanımanın en önemli parçalarından biri yerel mutfağı keşfetmektir. Katıldığım yurt içi fotoğraf gezilerinde coğrafi ve tarihi güzelliklerin yanında ziyaretçilere benzersiz yemekler sunan restoranlara pek rastlamadım mesela. Yurt dışında öyle kentler var ki sadece lezzetli yemekleriyle ünlenen restoranları sayesinde turist çekiyorlar. Turistik destinasyonların daha cazip hale getirilmesinde mutfak kültürü önemli bir yere sahip ve ülkemizin her bölgesi kendine has zengin bir mutfak kültürüne sahip. Sadece yemek konulu turlar düzenlenebilir, ki bildiğim kadarıyla bu yapılıyor ancak lokanta kültürünün yanında yemeklerimizin sunum tarzını iyileştirip daha yüksek fiyatlara satabilme becerisini de geliştirmemiz gerekiyor.
Türk mutfağı ya da Anadolu mutfak kavramı içerisinde Ege mutfağı sence ne ifade ediyor?
- Ege mutfağı benim için tabii ki zeytinyağı demek çünkü biz burada tüm etli, sebzeli yemekleri, pilavları, dolmaları, çok çeşitli otlardan oluşan salatalarımızı hep zeytinyağlı yaparız. Ayrıca tabii ki balık başta olmak üzere deniz ürünleri de benim için Ege mutfağını anlatır. Çok yeşil, sağlıklı, vejeteryan beslenme tipine uygun lezzetli bir mutfaktır Ege mutfağı.
Sezin, mutfak temasına dayalı çalışmalarınla ilgili yakın erimde hedefini öğrenebilir miyiz?
- Aslında öncelikli hedefim eğitimlerim devam ederken kişisel sergilerimi açmak ama kendimi sadece fotoğraf alanında değil mutfak alanında da geliştirip tarifler oluşturabilecek kıvama gelmek ve bir yemek bloğu açmak istiyorum. Böylelikle hem güzel fotoğraflar hem de tarifler paylaşabilirim.
Sana başarılar diliyor ve web ile instagram adreslerini okurumuzun bilgisine sunuyorum.
Web: www.studiocaramel.com,
instagram: cute_little_fairy|
