Duymuyorlar... Kulaklar sağır, gözler kör, vicdanlar kurumuş... 'İşsizim' diyor. 'Geçinemiyorum' diyor. 'Çocuklarımın yüzüne bakamıyorum' diyor. 'Evime ekmek götüremiyorum' diyor. 'Açım' diyor... Açım! Duyuramıyor sesini.
Sabahın kör saatinde evden çıkıyor, orada-burada iş arıyor. Öğlen oluyor kursağından bir lokma geçmiyor. Akşama kadar borç bulabilirim umuduyla çevresini yokluyor. Çaresiz, yıkılmış belki askıda bir ekmek bulabilirim umuduyla evinin yolunu tutuyor.
Bir öğün yemek karşılığında çalışmaya razı yüzbinler var şehirlerimizde .
Eline iş-aş yazıp kendini asanlar var bu ülkede. Meclis önünde kendini yakanlar da...
Bakanlıkların önünde fırlatıp atacak bir yazar kasası bile yok. Ancak işyerinin damına çıkıp tabelasını parçalıyor bir diğeri... 'Evime ekmek götüremiyorum' diyen vatadaşa 'Abartma, keyif çayı iç' deniyor.
İşsiz, parasız vatandaşı yapay gündemlerle oyalamaya çalışıyorlar. Bilmiyorlar ki onun ekmekten başka bir derdi yok. Covid -19 aşısı ile ilgili gelişmeler gündeminde hiç yok.
Erken seçim dedikoduları onu hiç ilgilendirmiyor. İktidarın Katar sevdasının da farkında değil.
Kanal İstanbul umurunda değil. Kılıçdaroğlu'nun Cumhurbaşkanı adaylığı veya Muharrem İnce'nin parti kurmasıyla ilgili gündemi saptırma çabaları da hiç ilgisini çekmiyor.
CHP Milletvekili'nin orduyla ilgili sözlerinin çarptırılmasına da zerre kadar değer vermiyor.
AB yaptırımları, Amerika'nın CAATSA uygulamalarından haberi bile yok.
Onun en büyük derdi aş ve iş. Yokluk, yoksulluk.
Aile,Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanı hanımefendi Türkiye'de yoksulluğun sorun olmaktan kalktığını söylüyor. Ne büyük tanı (!)
Sayın Bakan nereden bakıyorsa demek ki yoksulluk görünmüyor.Y a da yoksulluk onun için sorun değil. Herhalde en önemli sorun, yerini korumak, tek adamın gözünden düşmemek. Ha bir de bugünlerde (sendikaları nasıl hallederim de asgari ücreti üç kuruş zamla kurtarabilirim) hesabı içinde...
Türk-İş açıkladı; bu ülkede 4 kişilik bir ailenin açlık sınırı 2482 Lira. Nüfusun dörtte biri açlık sınırının altıda yaşam savaşı veriyor.
Yaklaşık 15 milyon kişi sosyal yardımlarla ayakta kalmaya çalışıyor. İşsiz sayısı 10 milyona gidiyor. Ankaralı garsonun, 'Açım, işsizim, çaresizim. Her gün çöplerden yiyecek topluyorum. Virüsü düşümüyorum. Açlıktan öleceğim'' feryadını duyun artık...