Bu başlık da ne? Diye soruyorsanız konuya hakim değilsiniz. Daire 16 önemli. Daire 16 gündem.  Daire 16 bulunduğu yer olan Çorlu'dan da ünlü son zamanlarda. Hatta gazetelere manşet... Konuyu biraz açayım. Bir apartmanın 16 numaralı dairesinde yaşayan bir adam tam bir hayvansever ve bir köpek için bütün apartmana rest çekiyor. Bunu bağıra çağıra apartmanın önünden herkesin duyacağı şekilde haykırıyor; "Herkesin baktığı köpeği, hiç kimseye zararı olmayan köpeği alınsın diye belediyeyi kim arıyorsa uğraşacağım onunla. Tek biz yaşamıyoruz bu dünyada, hayvanlar da var. Kime zararı var bu köpeğin? Kime zararı var? Biraz insan olalım, insan. Yeter ya. Apartmanın içine giriyorsa kapıyı açık tutmayacaksın. Kim açık tutuyorsa duyarlı olacak, insan olacak, kapıyı açık tutmayacak. Şu kadarcık yeri çok görmeyeceksiniz bu hayvanlara herkese söylüyorum. Daire 16'dayım adım Özay Kaya, Yeter be" ...

Kızı da bu olayı görüntüleyip sosyal medyadan servis yapıyor.

Adamın duruşuna baktım söyleyeceği sözü sakınmayan, hatta bazen patavatsızlık yapan, ama karnından konuşmayan birine benziyor. Hani fimlerde, dizilerde hep görürüz. Sakin, suya sabuna dokunmayan adamlar sonunda katil, sapık çıkar ya... Bu duruş öyle duruş değil. Düz bir duruş ve düz bir yaklaşım. Ama altında da sevgi var. Öylesine bir sevgi ki bir sokak köpeği için yan komşuyla bile kavga etmeye hazır...

Sonunda öğreniyoruz ki adam bu mücadeleden galip çıkıyor ve belediye ekipleri köpeğin apartmanın önündeki kulübede yaşamasına izin veriyor...

Fakat işin içinde başka bir boyut daha var. Eğer bu mücadele sosyal medyada yer almasaydı, ne o köpek huzur bulabilirdi, ne kendini açık seçik beyan ederek rest çeken bu adam amacına ulaşabilirdi. Farkındaysanız artık gündemi sosyal medya belirliyor. Hatta sosyal medya üzerinden ciddi mücadeleler var...

Aslında çok fazla sulanmadığı, belden aşağı vurulmadığı zaman bu iyi bir şey. “Duyun sesimizi” diye çırpınan mağdur insanlar için iyi bir araç.

Eksiklikleri de zaman içinde düzelir diye umuyorum. Umuyorum...

Büyük ustanın dediği gibi; umutsuz yaşanmıyor...