Çalışma koşullarında esaslı değişiklik

Okurumuzun sözlerinden işe girerken imzaladığı iş sözleşmesindeki hükme göre işverenin işyeri değişikliğine gittiği anlaşılmaktadır.
Daha önceki yazılarımızda da belirttiğimiz gibi 4857 sayılı İş Yasası’nın 22'nci maddesinde “İşveren, iş sözleşmesiyle veya iş sözleşmesinin eki niteliğindeki personel yönetmeliği ve benzeri kaynaklar ya da işyeri uygulamasıyla oluşan çalışma koşullarında esaslı bir değişikliği ancak durumu işçiye yazılı olarak bildirmek suretiyle yapabilir. Bu şekle uygun olarak yapılmayan ve işçi tarafından altı işgünü içinde yazılı olarak kabul edilmeyen değişiklikler işçiyi bağlamaz. İşçi değişiklik önerisini bu süre içinde kabul etmezse, işveren değişikliğin geçerli bir nedene dayandığını veya fesih için başka bir geçerli nedenin bulunduğunu yazılı olarak açıklamak ve bildirim süresine uymak suretiyle iş sözleşmesini feshedebilir” hükmüne yer verilmiştir.
Her ne kadar imzaladığı iş sözleşmesi işverene işyeri değişikliği yapma yetkisi vermekte ise de yapılan işyeri değişikliğinin okurumuza maddi anlamda yol parası ile ayrıca eskisine göre 1-1.5 saat kadar yolda geçen zaman külfeti getireceği anlaşılmaktadır. Bu durumda okurumuzun yukarıda belirtilen maddeye göre kendisine ek mali ve zaman külfeti getiren işyeri değişikliği ile çalışma koşullarında esaslı değişiklik yapıldığından ya 6 işgünü içinde bu değişikliği kabul etmediğini işverene yazılı olarak -noter kanalı ile- bildirmesi ve işverenin yapacağı işlemleri beklemesi ya da yine yapılan işyeri değişikliğini çalışma koşullarını esaslı şekilde ağırlaştırması nedeniyle kabul etmediğini ve İş Yasası’nın 22'nci maddesi kapsamında değişiklik feshi çerçevesinde iş sözleşmesini feshettiğini bildirip kıdem tazminatı ile varsa izin ücreti ve diğer ödenmeyen haklarını talep etmesi, makul bir süre içinde ödenmemesi halinde iş mahkemesinde dava açması gerekmektedir. Nitekim Yargıtay son zamanlarda benzer uyuşmazlıklarda verdiği kararlarında yapılan işyeri değişikliğinde işçilere getirilen ek mali ve zaman külfetinin karşılanmaması halinde yeni işyerinde işe başlamadığı gerekçesiyle yapılan işten çıkarmaları haklı bulmamaktadır.