Ben ve Önder Hoca...

Rakibin Altınordu. Zaten gemileri yakmaya başlamışsın. Play Off giderek uzaklaşıyor. Peki ne yaptın?
Taraftarın arkanda. Hızlı başladın. Ellerimizi ovuşturduk. “Ohh” dedim içimden. Bari bu maçta etkili bir Göztepe izleyebileceğiz diye sevindim. Mehmet Erdem soldan, Emre Aygün sağdan geldikçe ilk 15 dakika harikaydı. Üzerine gol de geldi. Tadından yenmez... Tabii bu esnada ben ve Önder Özen izliyoruz. Sonra birden anlamsız bir duraksama... Saçma sapan hatalar. Üzerine yenilen beraberlik golü. O hava topunda kaleci Gökhan'a mı kusur bulursunuz, yoksa orijinal tek stoper Gencer'e mi? İkincisi yok malum. Tek seçenek olan Giray kadrodışı, mecburi stoperin Özgür taraftardan cezalı... 1-1 oldu ben ve Önder Özen yine izliyoruz. Ama ikinci yarı futbol yine yok. Olmuyor, olmuyor. Sonra hoca bana ayıp etti. Birlikte ne güzel maçı izlerken hamleyi yaptı. Sahanın en iyisi Emre'yi oyundan aldı. Sakatsa normal. Ama değilse taraftardan küfürü yedi. İte kaka derken Diarra'nın muhteşem vuruşuyla gol geldi. Sonra biz Önder Özen ile yine izlemeye devam ettik. Kazandım derken de beraberlik golü ortalığı sessizliğe bürüdü. Maçın hakkı beraberlikti. Ama Göztepe'nin hakkı bu amatörlükler değil. Bu arada maç bitti, Önder hoca beni bırakıp gitmiş. Ne güzel izliyorduk. Hocam, hocamm, hocammm nerdesin?